„U PROGU DNIA” w Radiu Katowice – Środa – 10. 03. 2021 r., g. 6.15 – ks. Stefan Czermiński
(Środa – 3 tygodnia Wielkiego Postu; Czyt.: Pwt 4, 1. 5 – 9; Mt 5, 17 – 19)

FRANCUSKI KLUCZ DO INDIAŃSKIEGO SERCA

Szczęść Boże – wszystkim!

Pozwólcie, że rozpocznę od pytania: Czy modlicie się rano, Drodzy Słuchacze, słowami Dziesięciu Przykazań?

Do tego pytania skłoniło mnie dzisiejsze czytanie, opisujące Mojżesza, ogromnie zachwyconego Przykazaniami. Posłuchajmy:

„Przykazania są waszą mądrością! – wołał Mojżesz – Gdy narody o nich usłyszą, powiedzą: ''To lud mądry i rozumny, skoro ma tak wspaniałe Prawo!!!'' ”

Niedawno zagłębiłem się w jedną z książek słynnego pisarza francuskiego, Jean'a Raspail'a: „Na królewskim szlaku”, z intrygującym podtytułem: „W kanoe – Od Zatoki św. Wawrzyńca do Missisipi”.

Jean Raspail opisuje w niej swoją młodzieńczą wyprawę, gdy jako harcerz, z trójką kolegów, popłynęli dwoma kanoe, śladami pierwszych francuskich odkrywców Ameryki. Byli to katoliccy misjonarze – Jezuici, którzy w odróżnieniu od przybyłych później – „zimnych” Anglików, głęboko zapisali się w sercach Indian przez miłość i braterstwo.

Liderem francuskich misjonarzy był: Ojciec Jacques Marquette. Do dziś istnieje miasteczko o nazwie: Święty Ignacy, które powstało w 1671 r., wokół pierwszej misji jezuickiej. Niedaleko Chicago...

Ojciec Marquette, nawracając setki Indian, stawał się ich duchowym ojcem. W swym dzienniku pisał, że „W Świętym Ignacym plemiona, gromadząc się wokół naszej drewnianej kaplicy, zapominały o swoich bratobójczych walkach,.”

„Można zapytać: dlaczego? – snuje refleksję Jean Raspail, i sam zaraz wyjaśnia: – Zapewne ze względu na prestiż Francuzów: ich bogactwo, uzbrojenie, (...), ale nade wszystko z powodu miłosierdzia i czułości ewangelicznego przekazu, który większość tego ludu o krwawych obyczajach przyjmowała, niczym wyzwolenie! Wśród pierwszych ochrzczonych były liczne kobiety (squaw), które na to konto rezygnowały z ulubionych naszyjników robionych z obciętych palców.” (s. 239)

Gdy Ojciec Marquette umarł, Indianie odnaleźli w głębi puszczy jego grób i w asyście setek kanoe, sprowadzili jego ciało do Saint Ignace. Wszyscy chcieli oddać cześć swemu ''ojcu''.

Opisane przez Raspaila narodziny chrześcijańskiej Ameryki, jasno potwierdzają zachwyt Mojżesza nad Przykazaniami, które, gdy się je głosi, wywołują entuzjazm u każdego człowieka, nawet na krańcach świata!* Każdy bowiem odkrywa, że ma je wypisane w swoim sercu! Dziesięć Obietnic Nieba!

Jeszcze większym odkryciem jest Chrystus, który, jak mówi dzisiejsza Ewangelia, przyszedł na ziemię, aby wypełnić owe Przykazania! Zauważmy, że Jezus wypełnił je nie tylko dosłownie – żyjąc bez grzechu, ale także – poprzez przebaczenie naszych grzechów! Co więcej! Aby nam udzielić mocy, abyśmy potrafili kochać i służyć.

Spróbujmy modlić się Przykazaniami. Zwłaszcza rano, zwłaszcza teraz, w Wielkim Poście! Ta modlitwa nie przytłacza, ale daje odczuć, że Bóg jest blisko! Że pokazuje Drogę! A w razie upadku – podnosi i przebacza! Tak jak kiedyś, nad rzeką św. Wawrzyńca...

Dobrego dnia! – życzy ks. Stefan Czermiński

------------------------------------------

* Warto w tym miejscu przytoczyć, a propos bezcennej wartości Dziesięciu Przykazań, ciekawostkę z czasów bardziej współczesnych.

Niedawno zdumiał mnie ks. kardynał Gianfranco Ravasi, jeden z najlepszych współczesnych biblistów świata, który we wstępie do swojej książki pt.: „Przykazania”, poświęcił dłuższy passus naszemu rodakowi, Krzysztofowi Kieślowskiemu, autorowi 10 filmów pod wspólnym tytułem: „Dekalog”. Włoski kardynał, wyraźnie zafascynowany polskim reżyserem, przytacza takie słowa Kieślowskiego: „Przykazania istnieją od 6 tysięcy lat, i nikt ich nie podważył, a mimo to od tysięcy lat, dzień po dniu, wciąż na nowo je łamiemy.”

I jeszcze drugi cytat słynnego reżysera: „Przykazania są nie tyle fundamentalnymi prawami religii chrześcijańskiej, ile raczej dziesięcioma dobrze ujętymi stwierdzeniami, co do których zgadzają się wszyscy ludzie, niezależnie od miejsca, tradycji, znajomości lub nieznajomości przykazań.”

Ravasi w swojej książce gorąco zachęca do obejrzenia tych filmów, a nawet do przeczytania książki Giny Lagorio – „Dekalog Kieślowskiego”, która każdy film dokładnie opowiada. W tejże książce znajdziemy także historię o pewnym bezdomnym, który tak bardzo pragnął być wolny, że obiecał sobie nigdy nie przestąpić progu żadnego domu. Nie wchodził nawet do noclegowni dla bezdomnych, a także nie przestępował progu kościoła. Człowiek ten, który swoją młodość spędził na morzach i oceanach, będąc marynarzem, powiedział coś takiego: „Co do jednego przyznaję wam, księżom, rację: że wszyscy ludzie, pod każdym niebem, podróżują z bagażem dziesięciu przykazań na plecach. Widziałem to przybywając do wszystkich krajów świata.”