„U PROGU DNIA”  w  Radiu Katowice  – Środa – 29. 01. 2014 r. –  ks. Stefan Czermiński
Trzeci  Tydzień  Zwykły  (Rok A, cykl II)

POSIADACZE  TAJEMNICY

Szczęść Boże – wszystkim słuchaczom!
Dziś w Ewangelii Pan Jezus opowiada swoim uczniom przypowieść o siewcy – i o ziarnie, które padając na różne miejsca, owocuje bardzo różnie, w zależności od spotkanej gleby.
Gdy, wieczorem, Apostołowie pytają Go o znaczenie tej prostej przypowieści – wtedy Jezus, wypowiada ciekawe zdanie:

    „To wam dana jest tajemnica Królestwa Bożego, dla tych zaś, którzy są poza wami, wszystko dzieje się w przypowieściach, aby patrzyli oczami, a nie widzieli, słuchali uszami, a nie rozumieli, żeby się nie nawrócili i nie była im wydana tajemnica.”
Czy czujemy się posiadaczami Tajemnicy? Czy znamy Tajemnicę Królestwa Bożego?
Powinniśmy odpowiedzieć, że – tak !

Przecież znamy Chrystusa, a to On jest istotą tajemnicy Królestwa Bożego. Król Miłości, który 2000 lat temu przyszedł na świat i urodził się w stajni, bo nie było dla niego miejsca wśród ludzi.
Znamy ten niezwykły klimat śpiewanych kolęd, wieczorem, przy żłóbku, w rodzinie, wraz z najbliższymi. Pamiętamy jedyny w swoim rodzaju smak kruchego opłatka, i ciepło dłoni kogoś, komu się chce powiedzieć – przepraszam, poprawię się, i – dziękuję, że jesteś...

Wiemy, skąd jest ta niezwykła mądrość, zachęcająca do wiary w miłość, w sens przebaczenia, w sens mówienia: „przepraszam!”, w sens poświęcania się dla drugiego, bez czekania na wdzięczność...
Właśnie z Pisma Świętego! To tam są ukryte owe ziarna mądrości, Słowa Życia...

Dogłębnie znał tę tajemnicę Żywego Boga, obecnego tu na ziemi, w Swoim Słowie, i w wydarzeniach, które nas spotykają, Jan Paweł II. Mówiące o tym jego osobiste notatki już niedługo ukażą się na półkach księgarskich. Są zatytułowane właśnie taką cudowną jego myślą: „Jestem bardzo w rękach Bożych!”.
Posłuchajmy krótkiego fragmentu owych notatek:
„12. 09. 1968 r. (…) Już 10 lat minie od sakry biskupiej i od rekolekcji przed sakrą w Tyńcu. Czas odsuwa mnie bardzo szybko od tego centralnego faktu w moim życiu. Faktu, który będzie miał decydujące znaczenie dla mojej śmierci i dla wieczności.
Czas a wieczność – nie jako abstrakt, ale jako udział jednej i tej samej osoby (...) – w Bogu.”
To niesłychane: Papież dzieli się z nami swą największą tajemnicą...

Tę samą tajemnicę miłości, prowadzącej poza grób, znała także – wspominana dzisiaj w liturgii – św. Aniela Merici, żyjąca w 15 wieku, nad jeziorem Garda, we Włoszech. Tak bardzo troszczyła się ona o zagubione dziewczęta, o sieroty i biednych, że powszechnie nazywano ją „mamą”, a wkrótce powstała przy niej wspólnota istniejąca do dziś, Siostry Urszulanki.

Tajemnicę Króla Miłości poznała również druga – wspominana dziś postać – błogosławiona Bolesława Lament, która na początku 20 wieku, opiekując się bezdomnymi na terenach Rosji i Polski, od Krymu do Petersburga, założyła Zgromadzenie Sióstr Misjonarek Świętej Rodziny, ze szczególnym charyzmatem troski o prawosławnych.

Każdy chrześcijanin jest posiadaczem tej wielkiej Tajemnicy. Mamy dostęp do Króla Miłości, który otwiera nas na bliźnich i na wieczność. Mamy to bezcenne ziarno... Tylko jaką jesteśmy glebą?

Życzę dobrego dnia!