NA KOGO POSTAWISZ: NA SIEBIE, CZY NA ZMARTWYCHWSTAŁEGO ?

„U PROGU DNIA” w Radiu Katowice – Środa – 22. 04. 2020 r., g. 6.15 – ks. Stefan Czermiński

(Środa 2 Tygodnia Wielkanocy)

POŚLUBIĆ BOGA

NA KOGO POSTAWISZ: NA SIEBIE, CZY NA ZMARTWYCHWSTAŁEGO ?

Witam serdecznie wszystkich – Szczęść Boże!

Właściwie powinienem zacząć: Chrystus zmartwychwstał! A wszyscy, którzy mnie słyszą, mogliby odpowiedzieć: Prawdziwie zmartwychwstał!

W ten sposób, jak każe tradycja, obwieścilibyśmy publicznie prawdziwą, choć niewidzialną, obecność Jezusa – wśród nas!

Choć przeciwko Chrystusowi sprzysięgły się wszelkie moce ówczesnego świata, z Piłatem, namiestnikiem cezara na czele, to Jezus, ku zdumieniu Żydów, Rzymian i zastrachanej garstki Apostołów, tę śmierć pokonał, bo zmartwychwstał! A uczynił to, aby zawsze być z nami i doprowadzić nas do Nieba!

Dowodem Jego zwycięstwa nad śmiercią stał się pusty grób, a także ewangeliczne relacje ze spotkań uczniów ze Zmartwychwstałym, które należą do najbardziej wiarygodnych i najgruntowniej przebadanych świadectw piśmienniczych na świecie!

Trzecim, kto wie, czy nie najsilniejszym dowodem Zmartwychwstania Jezusa, jest splendor Jego nauki, która zachwyca mądrością i pięknem. Jest też ponadczasowa, a Zmartwychwstanie Jezusa jakby wprost z niej wynika. Trudno byłoby przecież pogodzić się ze śmiercią, z totalną klęską kogoś, kto w tak wielkiej mierze wyjaśnił nam tajemnicę Boga; tajemnicę człowieka; wreszcie tajemnicę dobra i zła; i kto w tak doskonały sposób ucieleśnił ideał miłości, zwłaszcza miłości nieprzyjaciół. Która wiara, jeśli nie chrześcijańska, lepiej tłumaczy nam istotę zła, a zwłaszcza pułapki i zagrywki czyhającego na nas szatana, marzeniem którego jest nasze potępienie?

Kapitalnym przykładem piękna nauki Jezusa, jest fragment dzisiejszej Ewangelii, gdzie Pan Jezus w nocnej rozmowie z Nikodemem odsłania przed nim jedną z najbardziej frapujących ludzkość tajemnic: tajemnicę zbawienia człowieka. O ile w wielu religiach zbawienie można zdobyć poprzez wypełnianie różnych nakazów i zasad, o tyle w naszej wierze zbawienie polega na czymś zasadniczo innym: na wyborze Chrystusa Zmartwychwstałego! Uwaga! Chodzi o całkowicie dobrowolny wybór!

Różnicę tę świetnie wyjaśnia przeciwstawienie umowy handlowej (gdzie jest dwustronne zobowiązanie się do wypełnienia konkretnych warunków), i ślubu dwojga zakochanych, gdzie dwoje ludzi wybiera siebie na dobre i na złe – bo się kochają! Bezwarunkowo! Jeśli sam Jezus jest moim Oblubieńcem, to jak nie uwierzyć w realność mego zbawienia?

Moment wyboru Jezusa jest tak niesamowitą chwilą, że Jezus nazywa to nowymi narodzinami (- była o nich mowa we wczorajszej Ewangelii).

Nowe narodziny są dlatego tak wspaniałe, że choć wszystko dzieje się w przestrzeni wiary, w sposób niewidzialny, to faktycznie wyczuwamy wtedy, że Jezus przychodzi do nas z darem pokoju serca i obdarza nas radością z Jego Opieki.

Posłuchamy zresztą sami dzisiejszego fragmentu:

„Jezus powiedział do Nikodema: Tak Bóg umiłował świat, że dał swojego Syna Jednorodzonego, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne. Bóg nie posłał swojego Syna na świat po to, aby świat potępił, ale po to, by świat został przez Niego zbawiony. Kto wierzy w Niego – mówił dalej Jezus – nie podlega potępieniu, (…).

A sąd polega na tym, że światło przyszło na świat, lecz ludzie bardziej umiłowali ciemność aniżeli światło...” (J 3,16-21)

Zauważmy, że jest tu mowa o sądzie. Wielu ludziom Bóg kojarzy się ze surowym sędzią. Jezus jednak wyjaśnia, że sąd nie będzie dotyczyć tych co poślubią Jezusa, ale tych, co wzgardzą Jego miłością, i będą próbować sami się zbawić. Czy zastanowiłeś się, do której grupy należysz?

Do tych, co wybrali Jezusa, czy do tych, którzy zaufali sobie, że jakoś sobie poradzą?

Dobrego dnia! – życzy ks. Stefan Czermiński